czwartek, 14 lutego 2013
Tagged under: efektywność, myślenie systemowe, najlepsze praktyki, organizacja pracy
Pewnie słyszałeś już, że szacowanie to niezobowiązanie. Czasami zdarza się, że w zespołach, które stosują techniki szacowania, pojawia się jakaś forma rozliczania z trafności szacowania. Nie jest to dobre z kilku powodów:
a) po pierwsze szacowanie to przybliżenie (z pewnym prawdopodobieństwem), to nie jednoznaczny wynik
b) po drugie w momencie rozliczania pojawiają gry projektowe
c) jest przynajmniej kilka czynników, które wpływają na to, że szacowanie rozmija się z rzeczywistym czasem poświęconym na dane zadanie:
• niewielkie doświadczenie w technologii
• niewielkie doświadczenie dziedzinowe
• wiele równoległych zadań
• tendencja optymistyczna/pesymistyczna
• niewielkie/brak umiejętności szacowania
• niedoprecyzowane wymagania
• zmiany ze strony biznesu
• szacuje inna osoba niż wykonawca
• używane heurystyki rozwiązywania problemów
• sposób organizacji pracy nad zadaniami
Część z nich to czynniki zewnętrzne lub na takie na które nie mamy większego wpływu w krótkim okresie czasu (te żółte, wybrane całkowicie arbitralnie) jako programiści. Najczęściej są to elementy, które powinny być sterowane poprzez odpowiedni proces/organizację pracy zespołu. W 95% przypadków - nie są, a już w szczególności nieprecyzyjne wymagania i zmiany w wymaganiach. Pozostałe elementy to głównie umiejętności, których można się nauczyć, choć to również wymaga czasu i wkładu sił.
Reasumując: szacowanie to nie zobowiązanie, ze względu na wielość czynników, których wpływ można minimalizować, ale nie uda nam się ich całkowicie pozbyć.
Szacowanie to nie zobowiązanie
Pewnie słyszałeś już, że szacowanie to niezobowiązanie. Czasami zdarza się, że w zespołach, które stosują techniki szacowania, pojawia się jakaś forma rozliczania z trafności szacowania. Nie jest to dobre z kilku powodów:
a) po pierwsze szacowanie to przybliżenie (z pewnym prawdopodobieństwem), to nie jednoznaczny wynik
b) po drugie w momencie rozliczania pojawiają gry projektowe
c) jest przynajmniej kilka czynników, które wpływają na to, że szacowanie rozmija się z rzeczywistym czasem poświęconym na dane zadanie:
• niewielkie doświadczenie w technologii
• niewielkie doświadczenie dziedzinowe
• wiele równoległych zadań
• tendencja optymistyczna/pesymistyczna
• niewielkie/brak umiejętności szacowania
• niedoprecyzowane wymagania
• zmiany ze strony biznesu
• szacuje inna osoba niż wykonawca
• używane heurystyki rozwiązywania problemów
• sposób organizacji pracy nad zadaniami
Część z nich to czynniki zewnętrzne lub na takie na które nie mamy większego wpływu w krótkim okresie czasu (te żółte, wybrane całkowicie arbitralnie) jako programiści. Najczęściej są to elementy, które powinny być sterowane poprzez odpowiedni proces/organizację pracy zespołu. W 95% przypadków - nie są, a już w szczególności nieprecyzyjne wymagania i zmiany w wymaganiach. Pozostałe elementy to głównie umiejętności, których można się nauczyć, choć to również wymaga czasu i wkładu sił.
Reasumując: szacowanie to nie zobowiązanie, ze względu na wielość czynników, których wpływ można minimalizować, ale nie uda nam się ich całkowicie pozbyć.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
0 komentarze:
Prześlij komentarz